اولــــــــش فـــکـــر نــمــیــکـــــــــــــردم کــه دلـــم رو بــرده بـــــاشه
یــا دلــم گــــول چـشـــــــای روشـنــش رو خــــــورده بــــاشـــــــــه
امـــــــــا نـــه گـــذشــــت و دیـــــــدم دل مــــن دیــــــوونه تــــــر شــــــــد
بــــه تـــو گـفــتـمــــو دلـــــت از قـــصـــه مــــن بـــــا خــبــــر شـــــــــــــــــــــد
آخ کـــــــه چـــــه لـــــذتی داره نــــــــاز چــشــمــاتــــــــــــو کــشــیــــــــــــــــــــــدن
رفــــتـــن یـــه راه دشــــوار واســــــه هــــــرگــــز نــــــرســـیــــــــــــــــــــــــــــــــدن
مـــــــیـــــدونـــــم دوســــــم نـــــداری مـــثــــل روزای گـــــذشـــــــــــــــــــتــــــــه
مـــن خـــــودم خــونــــدم تــو چـشـمــــات یـه کـسـی ایــنــو نـــــــوشــــتــــه
مــــیدونــــــــــــــم فـــرقی نــداره واســت عـــاشق بـــــــــــــــــودن مــــــــن
مـــــی دونـــــم واســـــت یـــکــــی شــــد بـــــــودن و نـــبــــــودن مــــــن
امــــــــا روح مـــــن یـــــه دریـــــــاســــت پــــر از مـــــوج و تـــــلاطـــــــم
ســــــاحـلـش تـــویی و مــــوجاش خـــنجــرای حــــــرف مــــــــردم
| قالب وبلاگ : قالب وبلاگ |
درباره سایت
نویسندگان وبلاگ :
عزیز دلم (@)[19]
تقدیم به او که نبود ولی حس بودنش بر من شوق زیستن داد . دلم برای کسی تنگ است که آفتاب صداقت را به میهمانی گلهای باغ می آورد و گیسوان بلندش را به باد می داد و دست های سپیدش را به آب می بخشید و شعرهای خوشی چون پرنده ها میخواند... آرام اشک میریزم تا سکوت این خلوت عاشقانه نشکند. در خلوت تنهایی ام برای دل خویش مینویسم ، نوشته هایی که شاید یادگاری باشد از روزهایی که همدمی نبود مرا تا سر بر شانه هایش گذارم و ناگفته هایم را برایش بازگویم .
منوی سایت
پیوند های روزانه
آرشیو سایت
پیوند ها
طراح قالب
امکانات سایت